Visum.

Het is gelukt na 4 bezoeken, vele kilometers en uren wachten verder hebben we dan toch eindelijk ons begeerde stempeltje gekregen.

We mogen blijven tot 1 maart.

Wauw das een lange tijd……………..maar aangezien ik met mijn jongste broer Cor nog een afspraak heb om met hem de maand februari Bali, Lombok en de Gili eilanden te bezoeken gaan we toch echt eind januari richting Nederland.

We hebben het hier nog steeds prima naar de zin wat dat betreft zou 1 maart geen probleem zijn.

Kerstlunch.

Vrijdag was er een kerstlunch georganiseerd op het bedrijf van mijn broer.

Hij is 5 jaar geleden gestart met dit bedrijf met 2 medewerkers en ondertussen werken er 20 medewerkers.

Alle medewerkers, hun partners en kinderen waren uitgenodigd voor de lunch en een gezellige middag. Ook wij waren uitgenodigd.

De start was rond 13.00 uur met een zeer uitgebreide lunch.

In de Filipijnen eet men wanneer je binnenkomt en wacht niet net als bij ons tot iedereen is gearriveerd. Alle gerechten waren klaar gemaakt in het kleine keukentje van de kantine.

Petje af voor de dames die dit gefikst hebben.

Ik sta er elke keer weer verstelt van hoe mensen met zo weinig comfort (althans in mijn ogen) en ruimte dit allemaal voor elkaar krijgen.

Het eten was heerlijk en zeer gevarieerd.

Na de toespraak gingen de mannen los.

Een feest in de Filipijnen zonder bier en karaoka is hun beleving geen feest. Bier en de karaoka ontbraken dan natuurlijk ook niet tijdens deze bijeenkomst.

Ze zijn gek op muziek en muziek maken. Dit is heel goed merkbaar want er zitten prachtige zangers tussen.

Iedereen genoot volop, de vrouwen aan de fris en gezellig met elkaar kletsen, de kinderen met elkaar spelen en lekkere chipjes en de mannen aan het bier en volop zingen. Geweldig wat een feest!!!!!

Diverse malen werd er geproost en wenste men elkaar een Merry Christmas. Tussentijds werden er nog weer allemaal heerlijke gerechten en hapjes geserveerd.

Na afloop was er voor iedereen incl.de kinderen een geldelijke bonus. Gelukkig en tevreden gingen mensen daarna huiswaarts en natuurlijk bleven een aantal diehards nog nagenieten en zingen.

Kerstversiering

Al sinds onze aankomst hier begin november is alles in de kerstsfeer. In alle winkelcentra staan grote kerstbomen versiert met de mooiste decoraties en ook op straat is de versiering groots aanwezig. De kerstliederen horen wij al tig weken overal de luidsprekers uitkomen.

Er zijn al diverse mensen die ons een Merry Christmas toewensen.

Sinds een paar dagen kloppen hier ook regelmatig groepjes mensen aan die kerstliederen voor ons zingen en natuurlijk hoort daar als dank een enveloppe met geld bij.

Het voelt een beetje als Sint Maarten maar dan met volwassenen.

Kerst wordt hier net als oudjaar groots gevierd met cadeaus, uitgebreid eten, drinken, heel veel vuurwerk en familie bezoeken. Veel Filipino’s komen zelfs vanuit het buitenland naar huis om met hun familie kerst en oud/nieuw te vieren. De kerst is hier maar 1 dag dus dat moet uitbundig gevierd worden.

Wij zijn zeer benieuwd!!!!!!!

In de winkels is het nu vreselijk druk. De meeste mensen treffen al voorbereidingen en doen inkopen voor de feestdagen. Deze drukte duurt de hele maand december en in januari keert de rust terug.

Wij merken het ook in de parkeergarages normaal gesproken is er plek zat maar nu staan ze propvol.

De parkeerplekken worden hier goed zichtbaar aangegeven. Boven elke parkeerplek brand een lampje rood geeft aan plek bezet, groen is vrij en blauw is voor gehandicapten.

Zo zie je in één oogopslag waar je kunt parkeren.

Blijf je verbazen!!!!

Met verbazing kijken wij naar de chaotische wirwar van het elektriciteits netwerk wat op sommige plaatsen in de stad aanwezig is. Maar des al niet te min het werkt want er is elke dag stroom.

De elektriciteit meters hangen hier gebundeld buiten aan de muur.

Net als vroeger in Nederland komt 1 keer per maand de meteropnemer langs die noteert het verbruik en je krijgt maandelijks de rekening thuis gestuurd.

Internetbankieren en automatisch afschrijven wordt hier nog niet gebruikt.

Voor de waterleiding gelden dezelfde regels ook die zijn gebundeld en buiten afleesbaar.

Wie niet betaald wordt na 1 waarschuwing binnen 1 maand afgesneden.

Daarnaast verbazen wij ons over de vele verkopers langs de snelweg die tussen het drukke verkeer door hun handel aan de man brengen. Ook straatvegers doen gewoon hun werkzaamheden hier tijdens de spits.

Ook het vele verkeer blijft ons boeien. De vele kleurrijke Jeepney’s geven fleur aan het straatbeeld en 's avonds geeft de kleurrijke verlichting van de koplampen en achterlichten nog eens extra sfeer aan dit gebeuren.

Men rijdt hier met rode, groene, oranje, witte en blauwe verlichting (de complete regenboog kleuren zijn hier aanwezig) zowel voor als achter soms alle kleuren tegelijk en heerlijk knipperend of helemaal geen verlichting aan.

Er zijn zelfs auto's die de onderkant van de auto hebben verlicht met 1 of meerdere regenboogkleuren en brommers die de wielen kleurrijk hebben verlicht.

Ja……..aan sfeer geen gebrek hier het is en blijft een vrolijke boel.

Wat lastig wennen is zijn de voor onze begrippen armoedige woningen.

Langs de wegen staan meestal stenen huizen maar als je een blik in de zijstraten werpt zie je wel heel wat anders. Soms zijn het hele nauwe steegjes waar geen verlichting is en na 18.00 uur dus aardedonker.

De huizen zijn klein en men heeft meestal de beschikking over 1 hoogstens 2 vertrekken waarin de gezinnen leven.

Dit vertrek dient dan als keuken, kamer en slaapkamer. Met elkaar 's avonds op een matje op de grond slapen.

Douche, airco etc. kun je wel schudden.

Je ziet ook vaak dat mensen gezamenlijk een waterpomp delen en dus niet zijn aangesloten op de waterleiding met name in de dorpjes kom je dit tegen.

Ook kom je diverse 'tenthuisjes” tegen zelfs aan de snelweg waar mensen onder een zeildoek leven bevestigt aan het hekwerk. Je hoeft over weinig fantasie te beschikken om te bedenken dat daar geen voorzieningen zoals water, toilet, meubels etc. aanwezig is.

Dit biedt hoogstens een slaapplek voor de familie en koken doen ze op een vuurtje buiten hun ''tent”.

Door de tropische temperatuur leven de mensen het grootste deel van de dag buiten en zoeken ze verkoeling in de grote winkelcentra want reken maar dat het hier warm en klam is.

Maar toch………..wat hebben wij dan een luxe!!!!!!!!

Dit laatste weten we natuurlijk wel maar besef je weer des te meer als je hier rond kijkt.

De Filipino’s leven heel gemakkelijk en wekken de indruk dat ze tevreden zijn met het weinige wat ze hebben.

De salarissen zijn hier laag men werkt 6 dagen per week (ambtenaren 5 dagen) en meestal 8-10 uur afhankelijk van de werkzaamheden.

De werkdruk is een stuk lager dan bij ons want er zijn altijd en overal vele handen aanwezig.

Met name in de winkels waar het echt niet druk is zie je de verkopers omhangen. Zij verdienen zo rond de € 700,— per jaar.

Ook een hulp in de huishouding die meestal 24 uur per dag aanwezig is verdient niet meer de € 700,— per jaar.

Zij heeft 2 dagen per maand vrij. Kost en inwoning toe.

Inwoning houdt niet in dat ze de beschikking heeft over een eigen kamer meestal slaapt ze op een matje in de woonkamer.

Dit betekend dat zo’n vrouw uit haar eigen gezin moet stappen. Hier kunnen wij ons niks bij voorstellen maar dit geeft wel aan dat de financiële armoe groot is in zo’n gezin.

Een vakman zoals bv een bouwvakker verdient ca.€ 36,— per week.

Als je verzuimt van je werk door ziekte of gewoon een dagje vrij wilt dan krijg je deze dag niet betaald. De betaling is hier 1 keer per week en op woensdag wordt er een klein voorschot betaald.

De middenklasse wordt gelukkig wel steeds groter. Het leven hier mag dan een stuk goedkoper zijn dan bij ons als je de levensmiddelen ed. op de markt koopt. De prijzen in de supermarkten doen echter niet veel onder voor de prijzen in Nederland.

Verbazing wekkend zijn de vele slechte gebitten hier van zowel oud als jong. Schrikbarend hoeveel mensen hier rond lopen met de voortanden en/of kiezen er uit. Bij een aantal is dit ook vaak het gevolg van bierflesjes openen met je gebit. Grrrrrrrrr…….

Men blijft gewoon rondlopen met een deels tandeloze mond ondanks dat er vele tandartsen zijn. Ook geld zal hierin een rol spelen vermoed ik.

Daarnaast zie je door het vele snoepgoed en junkfood wat ook hier aanwezig is veel dikke kinderen en jongeren rondlopen.

Er is hier genoeg preventief werk te doen voor de tandzorg en Jeugdgezondheidszorg. Bij ons worden deze diensten kosteloos aangeboden maar helaas hier moet men alles zelf betalen en dan heeft het heeft het niet de eerste prioriteit.

Ondanks dat het onderwijs verplicht is zijn er nog genoeg kinderen met name op het platteland en in de bergdorpjes die niet naar school gaan. Een aantal ouders kunnen dit echt niet bekostigen. Een groot deel van de kosten zoals schooltenue, schoolbus, diverse projecten, uitgaande van de school moeten ouders zelf betalen.

Wij hebben met een aantal ouders gesproken die in zo’n situatie zitten en die zelf weinig tot geen onderwijs hebben genoten.

Zij gunnen hun kinderen onderwijs en willen graag dat ze het in de toekomst beter krijgen dan zij zelf. Helaas lukt het hun financieel niet om hun kinderen het onderwijs te laten volgen. Er was een man die ons vertelde dat zijn jongste kind nu net naar school ging en dat wat zij daar leerde aan haar 4 oudere broertjes en zusje doorgaf. Een creatieve oplossing maar erg jammer dat het niet anders kan.

Wat hebben wij dan weer geboft!!!!!!!!

Vrijdag vertrekken wij naar Boracay wij wensen jullie alvast hele fijne feestdagen en tot de volgende keer.

Oant sjen Ger & Diety