Op 2 november 2014 vertrokken wij naar de Filipijnen en voor je het beseft zijn de 3 fantastische maanden omgevlogen en is de tijd aangebroken om de koffer te pakken en dinsdagmiddag 27/1 naar Nederland te vliegen.

Wij hebben genoten van dit prachtige land met zijn vele tegenstrijdigheden.

Mede dankzij de gastvrijheid en rondleidingen van Wiep & Minie, hun kids en Pieter & Nena hebben wij een geweldige tijd gehad en van dichtbij mogen proeven van de Filipijnse wereld.

De Filipijnen is een fantastisch land.

In de grote steden zoals Manila, San Mateo, Quezon City, Marikina City enz, is het qua verkeer ontzettend druk en chaotisch.

Men rekent hier niet in km. maar in reistijd. Je moet dan ook niet verbaasd en helemaal niet gestrest zijn als je over een afstand van 24 km zo’n 3 uur doet en in de spits loopt de tijd alleen maar meer op.

Verkeersborden, bewegwijzering en stoplichten zijn minimaal aanwezig. Ieder hanteert hier zijn/haar eigen verkeersregels.

Dit ook wat betreft de verlichting van het vervoer. 's Avonds is het een crime want er rijden allerlei voertuigen zonder verlichting of met ontzettend gekleurde voor of achterlichten rond. Ja het heeft wel wat maar levensgevaarlijk!!!!!

In de grote steden wordt je het meest geconfronteerd met de enorme tegenstelling van rijk, gemiddeld en arm. Je ziet schitterende dure appartementen, stenen huizen en heel veel armoedige huisjes van golfplaat, beton of tentjes waar mensen in wonen.

Door het tropische klimaat wonen mensen veel buiten en hoeven ze geen extra geld te spenderen aan de inrichting van hun huis(je).

In de enorme grote winkelcentra is het druk in de openbare ruimten de locale bevolking zoekt hier verkoeling omdat de airco’s daar volop aanstaan.

In de winkels en de supermarkten wordt je bij elke stelling begroet door het personeel en ik kan je verzekeren dat er heel veel personeel in de winkels rondloopt veel meer dan winkelend publiek.

In de kleine winkels staat het personeel bij de deur en begroet je dan in koor Welcome sir/miss in our shop van the Baby company etc.

Het personeel is zeer gedienstig en haalt alles uit de kast om het je naar de zin te maken.

Het heeft wel wat maar ik ben blij dat dit bij ons toch anders gaat al hoewel beleefdheid soms wel wat meer aandacht verdient.

In de grote winkelcentra en supermarkten is het erg rustig dit zal mede veroorzaakt worden door het feit dat ze niet goedkoop zijn.

Waar het wel druk is zijn de Jollibee’s, McDonalds, Starbucks enz. en de kleine restaurantjes in de winkelcentra waar je voor een paar euro heerlijk kunt eten.

Op het platteland zie je nog heel veel armoe in en rondom de dorpjes veel in onze ogen bouwvallige huisjes en heel veel kinderen.

Over het algemeen zijn de dorpjes erg levendig vrouwen en mannen zitten bij elkaar te keuvelen op bankjes of op de hurken en kinderen spelen met hun eigen gemaakt speelgoed of zijn onderweg in een trycicle of lopend van en naar school.

Het onderwijs is verplicht van 7 - 12 jaar en als je een rijksschool bezoekt is dit gratis. De scholen puilen uit en klassen van 35 of meer kinderen is hier heel gewoon.

Ondanks dat zijn er nog veel kinderen die vroegtijdig van school gehaald worden door de ouders om te moeten gaan werken of helemaal de school niet bezoeken omdat ouders het vervoer of schooltenue niet kunnen betalen. Meestal betreft dit kinderen die afgelegen wonen. Controle hierop schijnt niet 'haalbaar” te zijn.

Op het platteland zijn de hoofdwegen meestal verhard en de zijwegen onverhard, (straat)verlichting is er helemaal niet als de zon verdwijnt is het daar dan ook aardedonker maar wel met een fantastische sterrenhemel.

Wij hebben verschillende eilanden bezocht en ook daar zie je grote verschillen. Boracay bijvoorbeeld is helemaal gefocust op het toerisme en als ze niet uitkijken nekt dit hen op lange termijn ben ik bang.

Palawan en Guimeras zijn prachtig groene eilanden ieder met z’n eigen charme.

De Filipino’s zijn ontzettend makkelijk, alles kan hoe je eruit ziet maakt niet uit dik, dun, lang wel of geen versleten kleding, kapotte schoenen niemand wordt hier op bekritiseerd men accepteert een ieder zoals ie is. Geweldig!!!!!!

Ze zijn trots op hun land en stralen van oor tot oor als je een compliment geeft over de vriendelijkheid van de bevolking, hun eten en hun prachtige land.

Bezittingen hebben ze amper geld gaat daar dus niet aan op.

Het vertier wordt gezocht in karaoke. Geef de Filipino een pot bier of goedkope rum met een karaoke kast dan zit je altijd goed.

Dit is vaak het enigste vertier wat men heeft op het platteland na 6 dagen werken.

In het vissersdorpje Balibago hoorden wij dagelijks dat het karaoke zingen beoefent werd in het dorp van 's ochtends vroeg tot 's avonds laat en ik kan je verzekeren sommige zangers zijn echt niet om aan te horen.

De werkweek bestaat uit 6 dagen werken variërend van 8-12 uur per dag.

Vrije dagen en vakantiedagen zoals wij dit kennen bestaat hier niet.

Geen werk betekend geen geld. Ook bij ziekte krijg je geen vergoeding. Dit geldt ook voor erkende feestdagen.

Tijdens het bezoek van de Paus vorige week kreeg men verplicht in Manila en de omringende steden 4 dagen vrij. Wij zouden hier blij mee zijn maar voor hen betekend dit dat ze die 4 dagen geen salaris ontvangen.

Overheidspersoneel (ambtenaren) krijgen echter wel deze dagen betaald en werken 5 dagen ipv 6.

Kortom: wij hebben genoten van dit prachtige zon overgoten tropisch groene land. De vriendelijke mensen en kinderen, het heerlijke eten en alle levenslessen die wij hier hebben opgestoken.

Daarnaast brengt reizen je ook altijd weer in contact met heel veel andere mensen.

Wij hebben hele plezierige contacten en uitwisselingen van ervaringen gehad met mensen die woonachtig zijn in Zweden, Duitsland, Canada, Frankrijk, Nederland, Peking, Australië, Amerika, Korea en natuurlijk heel veel mensen woonachtig in de Filipijnen.

Geweldig wat een mooie reis!!!!!!

Speciale dank voor Wiep & Minie en hun kinderen en Pieter & Nena fantastisch wat jullie voor ons hebben gedaan.

Every time we say goodbye I cry a little

Every time we say goodbye I die a little

Maraming Salamat Ger & Diety